Popołudnia zaczynają mnie zjadać. Kuchnia nadal nie spłonęła, ogarnąłem jak działa grecka policja, a współlokator wybył na święta. Zapowiadają się najbardziej samotne dwa tygodnie życia. Niby z ludźmi, ale z nikim w realu. Tym optymistycznym akcentem kończy się 15. dzień z życia kadeta.
Współlokator się dziś przewietrzył, ja dostałem identyfikator i nadal nie puściłem kuchni z dymem. Wiem nieco więcej o ISA, QFE czy VSI. Z lokalnych uwag – Morze Egejskie żyje własnym życiem i nieco przeczy polskiej logice. Dodatkowo, nie można polegać na radarach pogodowych w Grecji. Tak w skrócie minęło kolejnych kilka dni z życia kadeta.
Ostatnich kilka dni to niechęć do czegokolwiek kreatywnego po seriach kolejnych powtórek z matmy i fizy. Dodatkowo po angielsku. Ogarniam już gdzie kupować żarcie, gdzie Grecy trzymają Ouzo i że czas spiąć dupkę żeby się utrzymać. Nadszedł ósmy dzień z życia Kadeta.
Wreszcie wyszło słońce, odebrałem fanty i przeszedłem się do centrum szkoleniowego. Zacząłem też przygodę z jabłkiem. Na ulicach rosną mandarynki, policja nadal mało się interesuje ludźmi na ulicy i chyba zaczynam być mistrzem makaronów. Mija kolejny dzień z życia kadeta.
W życiu każdego następuje punkt zwrotny, coś co kieruje nas na docelowy tor. Dla mnie ten punkt zwrotny nastąpił na początku roku i właśnie dziś ten docelowy tor się zaczyna. Z życia kadeta, czyli pierwsza seria na blogu, Dzień 1 – Kavala.
W zasadzie to już teraz jest dzień pierwszy, jednak to niemal całkowicie tylko przeloty, więc nie traktuję go jako część kursu. Nie mniej jednak w obecnych czasach nawet lot samolotem jest ciekawy, więc oto jest – Z życia kadeta, dzień 0!